حضرت آیت الله محمّد تقی بهجت رحمه الله در اواخر سال 1334 هـ ق، در شهر
مذهبی فومن واقع در استان گیلان، چشم به جهان گشود. شانزده ماه از عمرش
نگذشته بود که مادرش به سرای باقی شتافت و از اوان کودکی طعم تلخ یتیمی را
چشید.
درباره نام گذاری حضرت آیت الله بهجت، خاطرهای شیرینی که از نزدیکان ایشان نقل شده است که ذکر آن در این مجال سودمند است:
پدر آیت الله بهجت در سنّ حدود هفده سالگی بر اثر بیماری وبا در بستر
بیماری میافتد به گونهای که امید زنده ماندن او از بین میرود. در آن حال
ناگهان صدایی شنید که گفت : با ایشان کاری نداشته باشید؛ زیرا ایشان پدر
محمّد تقی است .
تا این که با آن حالت خوابش میبرد و مادرش که در بالین او نشسته بود گمان
میکند وی از دنیا رفته؛ اما بعد از مدتی پدر آقای بهجت از خواب بیدار میشود
و حالش رو به بهبودی میرود و کاملاً شفا مییابد.